Psychoedukacja - jak pomagać

Kompetencje emocjonalno- społeczne

Rozwój emocjonalny i społeczny człowieka podlega ciągłemu procesowi uczenia się. Niezwykle istotnym elementem procesu wychowawczego jest wprowadzenie działań mających na celu prawidłowe kształtowanie kompetencji emocjonalno-społecznych. Do zasadniczych komponentów tej grupy umiejętności należą:

· samodzielność,

  • · samoświadomość – budowanie adekwatnego obrazu własnej osoby (mocne i słabe strony, akceptacja swojej indywidualności, odrębności, tożsamości), zainteresowań, hobby,

 · motywacja wewnętrzna,

  • · rozpoznawanie emocji/uczuć własnych i innych osób, identyfikowanie emocji wywołanych sytuacją, pragnieniem,
  • · samoregulacja – panowanie nad emocjami, wyrażanie emocji/uczuć w sposób akceptowany społecznie,

 · komunikowanie emocji,

  • · rozładowywanie emocji,
  • · przestrzeganie norm i obowiązujących zasad,
  • · samokontrola, ocena własnego zachowania (przyczyn, skutków), praca nad sobą,
  • · odpowiedzialność,
  • · rozumienie zachowań/sytuacji społecznych, przyjmowanie perspektywy innych, przewidywanie zachowania innej osoby,

 · rozpoznawanie zachowań asertywnych,

  • · rozumienie komunikacji, efektywne komunikowanie się i nawiązywanie pozytywnych relacji, kultury osobistej, manier, wyrażanie szacunku,

 · empatia, cierpliwość, myślenie o innych, słuchanie innych,

  • · podtrzymywanie przyjaźni,
  • · radzenie sobie ze stresem,
  • · rozwiązywanie konfliktów/problemów, podejmowanie wyborów,
  • · skuteczne współdziałanie w zespole, funkcjonowanie w grupie,
  • · praca na rzecz innych, niesienie pomocy, udzielanie i wzywanie pomocy.

 

Niezwykle istotnym elementem procesu wychowawczego jest wprowadzenie działań mających na celu prawidłowe kształtowanie kompetencji emocjonalno-społecznych. Przedstawiam Państwu karty pracy z ćwiczeniami do samodzielnego wykonania w domu z dzieckiem. Może być to okazja do dobrej zabawy, lepszego wzajemnego poznania a także do przeprowadzenia ważnych wychowawczo rozmów.

                                                                                                                                 

Psychologia twórczości- trening twórczego myślenia w procesie edukacji

Psychologia twórczości to dziedzina życia, która skupia się przede wszystkim na umiejętności kreatywnego myślenia o otaczającym nas świecie. Ludzie posiadający tzw. elastyczność postrzegania, wychodzący poza stereotypy, łatwiej rozwiązują problemy i twórczo podchodzą do trudności. Trening kreatywnego myślenia jest doskonałą zabawą, tzw. gimnastyką mózgu, która oprócz twórczego podejścia do świata wzmacnia nasze zdolności w dziedzinie edukacyjnej, społecznej i emocjonalnej.

Przedstawiam Państwu prezentację przedstawiającą psychologię twórczości w procesie  edukacji: poza podstawami naukowymi, są tam zawarte sfery oddziaływania treningu twórczego myślenia oraz przykłady ćwiczeń. Dołączam jeszcze rozpisany przykładowy trening twórczy podzielony na sesje oraz przykłady praktycznego wykorzystania jednego z opisanych ćwiczeń.

Czas spędzony z treningiem twórczego myślenia jest czasem, gdzie zabawa może kształtować nie tylko nasze umiejętności, ale również zmienić nasze podejście do rzeczywistości.

                                                                                                      

Zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży

Zaburzenia zachowania mają złożone uwarunkowania i mogą być wynikiem interakcji czyików środowiskowych (dysfunkcje środowiska wychowawczego, a w szczególności problem krzywdzenia dziecka) oraz biologicznych (dysfunkcje układu nerwowego). Także indywidualne wyposażenie dziecka, w szczególności jego cechy temperamentalne mogą mieć znaczenie dla powstawania tego typu zaburzeń. Przedstawiam Państwu prezentację przybliżającą problem funkcjonowania dzieci            i młodzieży z zaburzonym zachowaniem oraz pokazującą propozycje strategii  wspierających ucznia o takim profilu, które są  realizowane na terenie placówek oświatowych.

                                                                                                                                     

Epizody depresyjne u dzieci i młodzieży

Epizody depresyjne u dzieci i młodzieży są coraz częstszym zjawiskiem społecznym na całym świecie. Przy całej uważności rodzicielskiej często zdarza się, że nie zauważamy symptomów pogorszenia stanu psychicznego naszych dzieci i zaczynamy się orientować, dopiero kiedy sytuacja wymaga pomocy psychologa - terapeuty lub psychiatry. Warto zwrócić uwagę na:

  • utrzymujące się dłuższy czas obniżenie nastroju w stopniu nieprawidłowym dla naszego dziecka,
  •  utratę zainteresowań lub zadowolenia w zakresie aktywności, które zwykle sprawiają przyjemność
  • zmniejszoną energię lub zwiększoną męczliwość

Oczywiście są to ogólne kryteria epizodu depresyjnego, ale ich występowanie powinno zwrócić uwagę rodzica na kondycję psychiczną swojego dziecka.

Przedstawiam Państwu ciekawy artykuł pani Katarzyny Sikory- Liwacz umieszczony w czasopiśmie Psychologia w praktyce ,wraz ze studium przypadku, w którym został opisany jeden z aspektów występowania epizodu depresyjnego. Myślę, że temat jest niezwykle istotny, gdyż pogarszające się stany depresyjne mogą prowadzić do aktów samobójczych i dlatego warto być szczególnie uwrażliwionym na tę dziedzinę funkcjonowania psychicznego. Ten artykuł jest początkiem  do pogłębienia wiedzy w tym zakresie.

 

Materiały w załącznikach obejmują  różne dziedziny psychoedukacji:
- psychologia twórczości, cały zestaw (prezentacja, przykłady ćwiczeń, trening twórczy w procesie edukacji - ćwiczenia),
- zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży (prezentacja)- w tym miejscu będą uzupełnienia (kiedy będzie to możliwe)
- kompetencje społeczno-emocjonalne dzieci i młodzieży (przykłady ćwiczeń dla uczniów od I-VIII klasy)
- epizody depresyjne u dzieci i młodzieży (artykuł dotyczący braku mowy w epizodach depresyjnych)

                                                                                                              

           

 

Autor: Daniela Wiśniewska